وضعیت نیروها در روز اول عملیات
علیرغم اینكه دشمن لشكرهای 27، 25، 10، 41 را به عنوان احتیاط وارد منطقه كرد، لیكن نتوانست هیچگونه حركت قوی و حساب شده ای را، اعم از پاتك و یا استفاده از نیروی هوایی و توپخانه، از خود نشان بدهد. این وضعیت، با توجه به اهمیت منطقه برای دشمن و نیز سوابق دشمن در عملیات های گذشته، تا اندازه ای غیرمنتظره به نظر می رسید.
عوامل عمده در گیجی و سردرگمی دشمن، اساساً سرعت عمل توأم با غافلگیری، گذراندن تلاش اصلی از محوری كه برای دشمن غیر منتظره بود و نیز حمله به عقبه دشمن را شامل می شد. فی المثل پس از مدت زمانی اندك كه عملیات آغاز شد، 2 مقر تیپ دشمن (443 و 705 پیاده) سقوط كرد و فرماندهان آن كشته شدند. حال آنكه نیروهای دو تیپ مذكور، هنوز به طور كامل منهدم نشده بودند. به هر روی، در شب اول عملیات، دشمن بیش از 10 گردان نیروی پیاده در محدوده منطقه عملیاتی داشت – كه 80% آنها بطور كامل منهدم شد.
همچنین نیروهای تیپ 1 كماندویی سپاه چهارم كه در ساعت 6 صبح روز اول عملیات وارد درگیری شد، تماماً منهدم شدند. گذشته از این، تلاش دشمن در محور امامزاده سید حسن كه در روز اول عملیات شروع شد، با مقابله نیروهای خودی خنثی گردید. طی روز اول، از آنجا كه نیروها بسهولت بر اهداف خود دست یافتند، از روحیه ای بسیار بالا برخوردار بودند؛ لذا از فرصت به دست آمده و درهم پاشیدگی دشمن، نهایت استفاده را كرده، به پیشروی در روز ادامه دادند و بدین ترتیب، فرصت بازیابی و سازماندهی را از دشمن گرفتند.